Geluk bij ongelukken

Hallo allemaal,

Het is alweer een week geleden dat ik gemaild heb dus het wordt weer tijd. Helaas mail ik niet vanuit Laos of Ban Lung na een geweldige jungletrektoch zoals ik gepland had, maar vanuit Phnom Penh.

Deze week heb ik voor het eerst deze reis een paar tegenslagen gehad. Mijn laatste avond in Phnom Penh heb ik al mijn foto’s gekopieerd en op drie cd’s gebrand. Het branen van cd’s wordt altijd door de eigenaar van de internet shop gedaan op zijn eigen pc. Wel zo makkelijk, je geeft je memorycard af en een half uur later staat alles op de schijfjes. Mijn kaart werd bij de cd’s in een lullig platic hoesje gestopt en dat werd mij niet verteld en ik vergat er naar te vragen. Toen ik na een half uur er achter kwam dat ik geen kaart had was ik die natuurlijk onderweg allang verloren. Dikke stress want dat was mijn enige kaart en de volgende morgen zou ik vertrekken naar een klein dorpje waar ze het woord memorycard niet eens kennen en geen kaart betekent geen nieuwe foto’s..... Na een een uurtje zoeken maar snel een motor gepakt en gezocht naar een fotowinkel om acht uur het s avonds. Uiteindelijk gevonden en een nieuwe kaart gekocht (goedkoper dan in Nederland). Bij terugkomst in het guesthousen komt er een meid naar me toe en vraagt of ik niet een memorycard kwijt ben. Ze had er een gevonden op de grond namelijk. En geheel in Kevin stijl had ik mijn kaart dus weer terug met alle foto’s erop. Wat me in Nederland dus lukt, lukt me hier ook: alles kwijtraken en uiteindelijk gewoon terugvinden of krijgen ;-) . Het eerste geluk bij een ongeluk van die week. De dag erna vertrokken naar Ban Lung, het meest stoffige stadje van Cambodja, ook wel de rode stad genoemd vanwege al dat stof. De foto’s spreken voor zich denk ik. De eerste avond met een van de receptionisten van het hotel naar een grote nieuwjaars kermis gegaan. Geweldig, allemaal gokspelletjes, eettentjes, draaimolens en botsauto’s. Op de muziek van Two Unlimited in de botsauto’s brengt je direct 10 jaar terug in de tijd. Een paar keer gokken op welk kamertje een cavia zal kiezen levert ook heel wat geschreeuw en plezier op. Helaas was het arme beestje een beetje bijziend wat het koos tot twee keer toe het kamertje naast degene waar ik mijn geld op had ingezet! Geen geluk, maar gelukkig ook geen ongeluk. De volgende ochtend probeerde ik een ranger te regelen die mij kon begeleiden in het Vieracy national park voor vier of vijf dagen. En wat blijkt vanwege het nieuwjaar is er niet één ranger te vinden! Zonder gids geen toegang. Dat was echt even zwaar balen, want het nieuwjaar duurt hier drie volle dagen en Ban Lung is echt een heel klein K(walitatief) U(iterst) T(eleurstellend) dorp als je er langer dan twee dagen moet blijven. Omdat ik niet wist wat ik zou doen: wachten tot na nieuwjaar, meteen doorreizen naar Laos of terug gaan naar Phnom Penh voor het nieuwjaar heb ik een rondrit door de omgeving gemaakt. Een prachtige waterval gezien en er ondergestaan, en gezwommen in een meer in de mond van een vulkaan met eromheen niks dan groen, erg mooi. Van het kratermeer heb ik alleen een filmpje dus daarop zullen jullie nog even moeten wachten tot ik terug ben. Uiteindelijk besloten om terug te gaan naar Phnom Penh om daar nieuwjaar te vieren. Aan het eind van de dag verzwik ik tot overmaat van ramp ook nog mijn enkel door een losliggende plank (niet heel ernstig maar toch). Op dat moment had ik het wel even helemaal gehad met Ban Lung en Cambodja moet ik eerlijk zeggen. Aan de andere kant was ik ook wel weer blij dat ik geen trektocht had kunnen boeken, want met die enkel had ik die geheid moeten afzeggen en dat was nog vervelender en duurder geweest (geluk bij een ongeluk???). Na goed koelen en de hele avond op bed liggen ben ik de volgende morgen terug gegaan naar Phnom Penh. In de bus in drie uur tijd ”De Weduwnaar”, het vervolg op Komt een vrouw bij de dokter, uitgelezen! Nogmaals bedankt daarvoor Inge. Het is niet zo goed als het eerste deel, maar nog steeds een aanrader. Ik heb het boek nog geen twee minuten weggelegd of opeens beginnen een aantal vrouwen te schreeuwen en begint de bus als een gek van links naar rechts te slingeren en belanden we uiteindelijk in een greppel, waar we bijna omkiepen aan mijn kant van de bus. Achteraf bleek dat een motorrijder opeens de weg overstak en dat de bus moest uitwijken. Behalve een koffer dat ik op mijn hoofd kreeg was er niks aan de hand, met niemand gelukkig, maar de schrik zat er wel goed in. Na een half uurtje de bus uit de greppel geduwd en weer rustig verder gereden. Geweldig land Cambodja: geen politie, geen gescheld, gevloek of geschreeuw, maar schade opnemen, bus op de wegzetten en doorrijden. Moet je eens in Nederland proberen, dan ben je uren en uren kwijt aan allemaal onzin. Het ongeluk is vrij duidelijk in dit geval, maar het geluk heb ik nog niet kunnen ontdekken, behalve dan dat we niet op mijn zijkant van de bus zijn gevallen, er zaten namelijk drie forse mannen naast me, haha.
In Phnom Phen nieuwjaar gevierd en veel niks gedaan samen met Joia en Filipe die ik had ontmoet in Ban Lung en die een dag eerder naar Phnom Penh en hetzelfde guesthouse waren gereisd De eerst avond van het nieuwjaar was geweldig. Super feestje voor ons guesthouse met allemaal gasten en cambodianen. Iedereen zeikenat en helemaal onder het babypoeder. Daarna nog naar de disco en heel laat en zaat in bed. De dagen erna voorla veel in de hangmat gelegen en films gekeken en een heerlijke salade gegeten in westerse stijl: sla, komkommer, tomaat, ei, koude spersiebonen, aardappel schijfjes, vis, olijven, paprika, wortel en een heerlijke pestodressing! Morgen vertrek ik dan echt naar Stung Treng en na een avond daar steek ik de grens over naar Laos. Ik denk ik eerst naar de plaats bekend als 4000 Islands en vandaaruit naar het noorden en de hoofdstad. Maar dat kan natuurlijk weer vrij makkelijk veranderen ;-)

Dat was het wel weer dacht ik zo. Het spijt me dat ik deze week geen nieuwe (of oude) insecten voor jullie heb en dat ik me niet meer uitgeleefd heb als Rambo met bommen en granaten, maar wie weet wat Laos allemaal brengt!

Dikke knuffel en blijf vooral reageren en mailen!!

Kevin